pada suatu hari, seorang murid bertanya pada gurunya. ketika itu guru tersebut sedang mengajar mengenai kasih sayang.
pelajar : "cikgu, macam mana kita nak pilih seseorang yang terbaik sebagai orang yang paling kita sayang? macam mana juga kasih sayang itu nak berkekalan?"
cikgu : "baiklah, kamu ikut apa yang saya suruh. kamu pergi ke padang, jalan diatas rumput sambil memandang rumput didepan kamu.pilih yang paling cantik tanpa menoleh kebelakang walau sekali. kamu petik rumput yang paling cantik dan bawa ke kelas."
apabila pelajar tersebut pulang ke kelas, tiada sehelai pun rumput ditangannya.cikgu bertanya,"kenapa tiada rumput yang dipilh?"
pelajar : "tadi masa saya berjalan, saya carilah rumput yang paling cantik. memang ada banyak yang cantik tapi cikgu kata petik yang paling cantik. maka saya pun terus berjalan ke depan sambil mencari yang paling cantik tanpa menoleh kebelakang. tapi sampai dihujung padang, saya tak jumpa pun yang paling cantik. Mungkin ada diantara dibelakang yang paling cantik tp cikgu cakap tak boleh menoleh kebelakang semula, jadi tiadalah rumput yang saya boleh petik.”
Cikgu : “ya, itulah jawapannya. Maknanya apabila kita telah berjumpa dengan seseorang yang kita sayang. Janganlah kita mencari lagi yang lebih baik lagi dari itu. Kita patut menghargai orang yang berada didepan kita sebaik-baiknya. Jangan kita menoleh kebelakang kerana yang berlaku tetap akan berlaku. Semoga yang berlalu tidak akan berulang lagi. Dan ingatlah orang yang paling kita sayang itulah yang paling cantik dan paling baik walaupun diikutkan ramai lagi yang cantik dan baik seperti rumput
tadi..................
-kesimpulannya ??
*cik putih
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment